The end
Door: Eva
Blijf op de hoogte en volg Eva
05 Februari 2017 | Nederland, Amersfoort
Hallo ieder,
Zo, ik ben vandaag alweer precies 2 weken thuis. Om eerlijk te zijn voelt het voor mij niet zo gek om weer thuis te zijn. Natuurlijk mis ik de kinderen en het heerlijke land wel, maar hier zijn vind ik ook goed.
Ik was gebleven bij mijn laatste week. In het weekend ben ik naar de besakih temple geweest met Jennifer en zijn we vooral veel in Ubud geweest op plekjes om te lunchen/dineren. Op maandag kwam ik weer op stage met een gek gevoel in mijn maag: dit zal de laatste maandag zijn. Zo ging elke dag een beetje. Na stage hebben we leuke dingen gedaan of heb ik aan school gewerkt, wat ook niet bepaald onbelangrijk is als je een studie volgt. De woensdag was Astrid jarig en we verrasten haar met ballonen en een bon voor de spa. Die avond gingen we met alle vrijwilligers sushi eten voor haar verjaardag. Het was enorm lekker en gezellig! De dag erna was alweer mijn laatste dag op stage. Ik voelde me de hele dag al een beetje verdrietig omdat ik wist dat dit de laatste keer zou zijn dat ik hun lieve lachen zou zijn. Een aantal kinderen waren er niet ivm een ceremonie maar dit wisten we van te voren al wel een beetje. De ochtend hadden we dansdag. Yes! Eerst werden er op een paar nummers gedanst die elke keer langs kwamen omdat ze daar een soort choreografie op hadden gemaakt. Hierna gingen we zelf lekker dansen en dat is altijd enorm leuk en grappig. In de middag ging ik met Astrid en Liset een parcours klaarzetten. Alle kinderen hebben deze uiteindelijk afgelegd (en de docenten/vrijwilligers). Hierna kwam het echte afscheid nemen. Ik had een stukje vanuit het Engels laten vertalen in het Indonesisch door Suari. IK was van plan dit voor te lezen, maar toen ik aan de beurt was werd ik onwijs zenuwachtig. Toch ben ik gaan lezen en de kinderen applaudisseerden. Hierna kwam iedereen afscheid nemen. Ik kreeg tekeningen en van mij kregen de kinderen een smiley omdat ik hoop dat ze altijd blijven lachen. Ik vond het erg zwaar omdat ik zoveel mooie dingen met deze kinderen heb mee gemaakt en omdat ik zo trots op ze zijn.. echt, deze kinderen zijn enorm sterk.
Die avond gingen we naar het vaste afscheidsrestaurant met alle vrijwilligers en lokale docenten. Het was een gezellige avond maar het was ook moeilijk om afscheid van de docenten te nemen. De volgende dag wilden we samen met een groepje vrijwilligers gaan zwemmen. Het regende bijna de hele dag dus besloten we te gaan lunchen in Ubud en de volgende dag te gaan zwemmen. Ik genoot nog even enorm van de laatste uurtjes zon en hierna zaten we al in de taxi naar het vliegveld. De vlucht ging voor mijn gevoel veel sneller dan de heenreis en ik heb wel 4 films gekeken die ik nog niet had gezien haha.
Eenmaal thuis stonden pa, ma, Marc, Do en Keet (en haar vriend haha :) ) me op te wachten. Ik was super blij om ze te zien!! Do had een heel gaaf spandoek van HP gemaakt maar die zag ik pas toen het werd benoemd omdat ik zo blij was hahaha. Thuis kwamen ook Joer zijn ouders bijkletsen, echt fijn. Er waren ballonen opgehangen en er stond overal "Welkom Thuis". Nou, als dat geen mooi ontvangst is!! Na deze gezellige dag viel ik rond 9 uur in slaap...
Hierna had ik een weekje vrij. Ik nam deze week om uit te rusten, dingen op te ruimen en met vriendinnen af te spreken. De week ging natuurlijk veel te snel voorbij haha! Die zondag ben ik weer gaan werken bij het Centraal Ketelhuis, waar ik van mijn baas weer mocht terug komen. De maandag erna begon mijn stage op het Guido. Ik zal nu een half jaar stage lopen op maandag t/m donderdag van ongeveer 9 tot 4. Ik vind het erg leuk en interessant! Wel heb ik al gemerkt dat het zwaar is en ik s'avonds echt gesloopt ben. Toch wil ik nog van alles doen en nog met vriendinnen afspreken dus heb ik ook s'avonds een aantal dingen ingepland. Naast stage moet ik ook nog een toets Theoretische Pedagogiek maken met 8 duizend woorden en een onderzoek uitvoeren. Op vrijdag hebben we soms ook leerteam. Het is momenteel even erg veel maar het houd me lekker bezig. Ik mis Bali hier en daar nog wel.. de lekkere warmte van daar, de kinderen, de weekendjes weg, mijn scootertje.... maar ik voel me ook op m'n gemak op stage dus ik denk dat ik de laatste helft van het jaar ook wel door zal komen! Heel gek maar hier stopt dus mijn reisblog.. wie weet tot een volgende bij een volgende reis? Bedankt voor jullie interesse de afgelopen blogs!
Liefs Eva
Zo, ik ben vandaag alweer precies 2 weken thuis. Om eerlijk te zijn voelt het voor mij niet zo gek om weer thuis te zijn. Natuurlijk mis ik de kinderen en het heerlijke land wel, maar hier zijn vind ik ook goed.
Ik was gebleven bij mijn laatste week. In het weekend ben ik naar de besakih temple geweest met Jennifer en zijn we vooral veel in Ubud geweest op plekjes om te lunchen/dineren. Op maandag kwam ik weer op stage met een gek gevoel in mijn maag: dit zal de laatste maandag zijn. Zo ging elke dag een beetje. Na stage hebben we leuke dingen gedaan of heb ik aan school gewerkt, wat ook niet bepaald onbelangrijk is als je een studie volgt. De woensdag was Astrid jarig en we verrasten haar met ballonen en een bon voor de spa. Die avond gingen we met alle vrijwilligers sushi eten voor haar verjaardag. Het was enorm lekker en gezellig! De dag erna was alweer mijn laatste dag op stage. Ik voelde me de hele dag al een beetje verdrietig omdat ik wist dat dit de laatste keer zou zijn dat ik hun lieve lachen zou zijn. Een aantal kinderen waren er niet ivm een ceremonie maar dit wisten we van te voren al wel een beetje. De ochtend hadden we dansdag. Yes! Eerst werden er op een paar nummers gedanst die elke keer langs kwamen omdat ze daar een soort choreografie op hadden gemaakt. Hierna gingen we zelf lekker dansen en dat is altijd enorm leuk en grappig. In de middag ging ik met Astrid en Liset een parcours klaarzetten. Alle kinderen hebben deze uiteindelijk afgelegd (en de docenten/vrijwilligers). Hierna kwam het echte afscheid nemen. Ik had een stukje vanuit het Engels laten vertalen in het Indonesisch door Suari. IK was van plan dit voor te lezen, maar toen ik aan de beurt was werd ik onwijs zenuwachtig. Toch ben ik gaan lezen en de kinderen applaudisseerden. Hierna kwam iedereen afscheid nemen. Ik kreeg tekeningen en van mij kregen de kinderen een smiley omdat ik hoop dat ze altijd blijven lachen. Ik vond het erg zwaar omdat ik zoveel mooie dingen met deze kinderen heb mee gemaakt en omdat ik zo trots op ze zijn.. echt, deze kinderen zijn enorm sterk.
Die avond gingen we naar het vaste afscheidsrestaurant met alle vrijwilligers en lokale docenten. Het was een gezellige avond maar het was ook moeilijk om afscheid van de docenten te nemen. De volgende dag wilden we samen met een groepje vrijwilligers gaan zwemmen. Het regende bijna de hele dag dus besloten we te gaan lunchen in Ubud en de volgende dag te gaan zwemmen. Ik genoot nog even enorm van de laatste uurtjes zon en hierna zaten we al in de taxi naar het vliegveld. De vlucht ging voor mijn gevoel veel sneller dan de heenreis en ik heb wel 4 films gekeken die ik nog niet had gezien haha.
Eenmaal thuis stonden pa, ma, Marc, Do en Keet (en haar vriend haha :) ) me op te wachten. Ik was super blij om ze te zien!! Do had een heel gaaf spandoek van HP gemaakt maar die zag ik pas toen het werd benoemd omdat ik zo blij was hahaha. Thuis kwamen ook Joer zijn ouders bijkletsen, echt fijn. Er waren ballonen opgehangen en er stond overal "Welkom Thuis". Nou, als dat geen mooi ontvangst is!! Na deze gezellige dag viel ik rond 9 uur in slaap...
Hierna had ik een weekje vrij. Ik nam deze week om uit te rusten, dingen op te ruimen en met vriendinnen af te spreken. De week ging natuurlijk veel te snel voorbij haha! Die zondag ben ik weer gaan werken bij het Centraal Ketelhuis, waar ik van mijn baas weer mocht terug komen. De maandag erna begon mijn stage op het Guido. Ik zal nu een half jaar stage lopen op maandag t/m donderdag van ongeveer 9 tot 4. Ik vind het erg leuk en interessant! Wel heb ik al gemerkt dat het zwaar is en ik s'avonds echt gesloopt ben. Toch wil ik nog van alles doen en nog met vriendinnen afspreken dus heb ik ook s'avonds een aantal dingen ingepland. Naast stage moet ik ook nog een toets Theoretische Pedagogiek maken met 8 duizend woorden en een onderzoek uitvoeren. Op vrijdag hebben we soms ook leerteam. Het is momenteel even erg veel maar het houd me lekker bezig. Ik mis Bali hier en daar nog wel.. de lekkere warmte van daar, de kinderen, de weekendjes weg, mijn scootertje.... maar ik voel me ook op m'n gemak op stage dus ik denk dat ik de laatste helft van het jaar ook wel door zal komen! Heel gek maar hier stopt dus mijn reisblog.. wie weet tot een volgende bij een volgende reis? Bedankt voor jullie interesse de afgelopen blogs!
Liefs Eva
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
