Met welke hand moet ik nou eten..?
Door: Eva
Blijf op de hoogte en volg Eva
25 September 2016 | Indonesië, Ubud
Hallo iedereen!
Daar ben ik weer. Het is al weer een tijdje geleden dat ik wat heb geschreven dus het leek me wel weer leuk!
Sinds een tijdje kan ik wel zeggen dat ik me hier thuis voel. Ik weet (zo ongeveer haha) wat ze op stage van mij verwachten en hoe een week loopt. Ook weet ik dat elke dag zo anders kan zijn en leer ik dit te accepteren. Sinds ik hier ben heb ik al zoveel geleerd, zoveel overwonnen. Dat is echt heel gek! Ik heb al geleerd om op mijzelf te wonen, alleen over straat te gaan, ik praat bijna de hele dag Engels en ik durf zelfs in de avond in mijn badkamer te komen (echt een wonder want in de avond komen er zoveel beestjes..)!! Ook durf ik met de scooter op de grote weg. Volgens mij is dat een heel grappig gezicht: 2 vrij blanke meiden die de lokale mensen inhalen terwijl ze toeteren. Toeteren doe je hier niet zoals in Nederland als je geïrriteerd bent maar om te zeggen dat jij ook op de weg bent. Ik heb het al een paar keer gehad dat ik in kleine straatjes toeterde uit beleefdheid maar dat de mensen naast mij heel erg schrokken haha.... sorry!
Wat hier zo gek is is dat alle mensen een standaard naam krijgen. De namen Wayan, Made, Nyoman en Ketut worden gegeven aan het eerste, tweede, derde en vierde kind. Bij een vijfde kind wordt de naam Wayan weer gebruikt. Het gekke is dat mannen en vrouwen deze namen door elkaar krijgen. Er zijn nog een paar namen die veel voorkomen dus het is soms moeilijk op het project. Zo heb je bijvoorbeeld Putu, een jongen van 26 jaar. Ook is er een meisje van 10 jaar met de naam Putu Dewi. Putu heeft zelf ook nog een paar andere namen, maar het is handiger om een korte naam te gebruiken. Putu Dewi wordt nu dus zo genoemd omdat het moeilijk zou zijn als er 2 Putu's waren, en haar 2e naam is Dewi.
In de eerste weken was het ook een beetje wennen om elke dag met teenslippers te lopen. Ik had mij dit niet zo voorgesteld maar eigenlijk is het best fijn! Ik kan me ook niet goed voorstellen hoe je hier met dichte schoenen zou moeten lopen. Op een gemiddelde dag kan de temperatuur wel oplopen tot 30 graden. Ook doe je hier altijd je slippers uit als je ergens naar binnen loopt dus voor stage zou het ook niet praktisch zijn om dichte schoenen te dragen.
Afgelopen vrijdag hebben we afscheid genomen van Tanja. Tanja komt hier al jaren weer terug om de kinderen te helpen en we hebben haar 3 a 4 weken geleden ontmoet. Ik heb heel goed contact met haar gehad en daarom was het heel jammer dat ze al weer naar huis ging.
We gingen op haar laatste dag met de kinderen naar het zwembad, en het was zo leuk! Het begon met zo'n 6 busjes vol kinderen en ouders. Ik zat in de laatste bus die ging rijden en we hadden een probleempje. De bus kon niet over de helling rijden die zich voor de school bevindt. Ik zat naast Tanja en ze vertelde me dat dit heel gewoon is hier. Wij allemaal de bus uit en er achter aan rennen haha.
Het zwemmen zelf was ook super leuk, ik zag zoveel kinderen stralen! Vooral de kinderen in de rolstoel genoten enorm. De pret was wel snel voorbij omdat het voor de meeste kinderen erg zwaar is. Na het zwemmen reden we naar het strand om te lunchen. Hier heb ik mijn eerste echte Balinese lunch gekregen: het lijkt op een stuk papier met een vet papiertje erop en daarin zit eten. Onder in de punt zit rijst en daarop lag mie goreng, ei en ik kreeg nog een soort aardappel soep. En dit gaat allemaal in mijn mond met behulp van mijn rechter hand, want de mensen hier gebruiken hun linker hand om zichzelf af te vegen. Zonder toilet papier. :P Vandaar dat je goed moet opletten omdat ze je anders erg gek zullen aankijken.
Het eten was echt super lekker! Het was een beetje pittig maar ik vond het niet eens zo erg.
Verder probeer ik zoveel mogelijk te ontdekken van dit mooie eiland en de cultuur. Ik ga dagjes weg met de vrijwilligers en ben al naar zoveel mooie plaatjes en bestemmingen geweest (denk aan Ubud, Kuta, Sanur, Tanah Lot, Elephant Cave, Uluwatu, Gili islands). Ik geniet hier volop van mijn stage en de vrije dagen. Vergeef me als ik iets vergeet maar ik maak zoveel mee hier.. veel te veel om op te schrijven en te onthouden haha. Tot snel weer!
Liefs, Eva.
P.s. als je nog even wilt lachen, hier dansen we tamelijk vaak op op het project. Ons dansje is wel anders. Als je wilt weten hoe die gaat, hoor ik dat graag als ik weer thuis ben en dan gaan we gezellig dansen hahaha https://www.youtube.com/watch?v=lQ8WgLm8HJovaak
Daar ben ik weer. Het is al weer een tijdje geleden dat ik wat heb geschreven dus het leek me wel weer leuk!
Sinds een tijdje kan ik wel zeggen dat ik me hier thuis voel. Ik weet (zo ongeveer haha) wat ze op stage van mij verwachten en hoe een week loopt. Ook weet ik dat elke dag zo anders kan zijn en leer ik dit te accepteren. Sinds ik hier ben heb ik al zoveel geleerd, zoveel overwonnen. Dat is echt heel gek! Ik heb al geleerd om op mijzelf te wonen, alleen over straat te gaan, ik praat bijna de hele dag Engels en ik durf zelfs in de avond in mijn badkamer te komen (echt een wonder want in de avond komen er zoveel beestjes..)!! Ook durf ik met de scooter op de grote weg. Volgens mij is dat een heel grappig gezicht: 2 vrij blanke meiden die de lokale mensen inhalen terwijl ze toeteren. Toeteren doe je hier niet zoals in Nederland als je geïrriteerd bent maar om te zeggen dat jij ook op de weg bent. Ik heb het al een paar keer gehad dat ik in kleine straatjes toeterde uit beleefdheid maar dat de mensen naast mij heel erg schrokken haha.... sorry!
Wat hier zo gek is is dat alle mensen een standaard naam krijgen. De namen Wayan, Made, Nyoman en Ketut worden gegeven aan het eerste, tweede, derde en vierde kind. Bij een vijfde kind wordt de naam Wayan weer gebruikt. Het gekke is dat mannen en vrouwen deze namen door elkaar krijgen. Er zijn nog een paar namen die veel voorkomen dus het is soms moeilijk op het project. Zo heb je bijvoorbeeld Putu, een jongen van 26 jaar. Ook is er een meisje van 10 jaar met de naam Putu Dewi. Putu heeft zelf ook nog een paar andere namen, maar het is handiger om een korte naam te gebruiken. Putu Dewi wordt nu dus zo genoemd omdat het moeilijk zou zijn als er 2 Putu's waren, en haar 2e naam is Dewi.
In de eerste weken was het ook een beetje wennen om elke dag met teenslippers te lopen. Ik had mij dit niet zo voorgesteld maar eigenlijk is het best fijn! Ik kan me ook niet goed voorstellen hoe je hier met dichte schoenen zou moeten lopen. Op een gemiddelde dag kan de temperatuur wel oplopen tot 30 graden. Ook doe je hier altijd je slippers uit als je ergens naar binnen loopt dus voor stage zou het ook niet praktisch zijn om dichte schoenen te dragen.
Afgelopen vrijdag hebben we afscheid genomen van Tanja. Tanja komt hier al jaren weer terug om de kinderen te helpen en we hebben haar 3 a 4 weken geleden ontmoet. Ik heb heel goed contact met haar gehad en daarom was het heel jammer dat ze al weer naar huis ging.
We gingen op haar laatste dag met de kinderen naar het zwembad, en het was zo leuk! Het begon met zo'n 6 busjes vol kinderen en ouders. Ik zat in de laatste bus die ging rijden en we hadden een probleempje. De bus kon niet over de helling rijden die zich voor de school bevindt. Ik zat naast Tanja en ze vertelde me dat dit heel gewoon is hier. Wij allemaal de bus uit en er achter aan rennen haha.
Het zwemmen zelf was ook super leuk, ik zag zoveel kinderen stralen! Vooral de kinderen in de rolstoel genoten enorm. De pret was wel snel voorbij omdat het voor de meeste kinderen erg zwaar is. Na het zwemmen reden we naar het strand om te lunchen. Hier heb ik mijn eerste echte Balinese lunch gekregen: het lijkt op een stuk papier met een vet papiertje erop en daarin zit eten. Onder in de punt zit rijst en daarop lag mie goreng, ei en ik kreeg nog een soort aardappel soep. En dit gaat allemaal in mijn mond met behulp van mijn rechter hand, want de mensen hier gebruiken hun linker hand om zichzelf af te vegen. Zonder toilet papier. :P Vandaar dat je goed moet opletten omdat ze je anders erg gek zullen aankijken.
Het eten was echt super lekker! Het was een beetje pittig maar ik vond het niet eens zo erg.
Verder probeer ik zoveel mogelijk te ontdekken van dit mooie eiland en de cultuur. Ik ga dagjes weg met de vrijwilligers en ben al naar zoveel mooie plaatjes en bestemmingen geweest (denk aan Ubud, Kuta, Sanur, Tanah Lot, Elephant Cave, Uluwatu, Gili islands). Ik geniet hier volop van mijn stage en de vrije dagen. Vergeef me als ik iets vergeet maar ik maak zoveel mee hier.. veel te veel om op te schrijven en te onthouden haha. Tot snel weer!
Liefs, Eva.
P.s. als je nog even wilt lachen, hier dansen we tamelijk vaak op op het project. Ons dansje is wel anders. Als je wilt weten hoe die gaat, hoor ik dat graag als ik weer thuis ben en dan gaan we gezellig dansen hahaha https://www.youtube.com/watch?v=lQ8WgLm8HJovaak
-
25 September 2016 - 17:27
Pa:
Hee dochter! Wat een belevenissen weer, en mooie foto's! Gelukkig heb je aardig wat vrije tijd om alles goed te verkennen. Brandstof kost zo weinig, dus ontdek maar wat er allemaal de moeite is!
Hoe je eet maakt mij niet uit, als je maar geen linker handen geeft :-) Het dansje wordt nog even oefenen voor me, voordat ik dat onder de knie heb. Veel succes met alle schooltaken, en maak er een onvergetelijke reis van! XXX -
25 September 2016 - 17:42
Rieke Hollander:
Hoi Eva,
dat klinkt als goed gevulde dagen. Ik hoor graag tzt wat meer over de kinderen en de school. Ik werk in dezelfde sector, dan krijg je dat. Geniet van alle ervaringen (en overwinningen).
Dat dansje is niet al te moeilijk, leuk voor een familiefeestje bij terugkomst :P.
Het is een bijzonder mix van traditioneel en modern. Altijd leuk om samen muziek te maken en te dansen. Die "taal" kennen ze overal. -
25 September 2016 - 17:42
Rieke Hollander:
Hoi Eva,
dat klinkt als goed gevulde dagen. Ik hoor graag tzt wat meer over de kinderen en de school. Ik werk in dezelfde sector, dan krijg je dat. Geniet van alle ervaringen (en overwinningen).
Dat dansje is niet al te moeilijk, leuk voor een familiefeestje bij terugkomst :P.
Het is een bijzonder mix van traditioneel en modern. Altijd leuk om samen muziek te maken en te dansen. Die "taal" kennen ze overal. -
26 September 2016 - 08:40
Charles Van Ditshuizen:
Hallo Eva, Het doet ons goed te horen dat je het zo naar je zin hebt. Met die namen is wel grappig. gelukkig hebben we hier maar een Dre , Cilia, Jopie enz. Je vertelde van alle ervaringen die je opdoet en overwint. Dat is eigenlijk de belangrijkste doel van z'on buitenlandse stage. Het "stagewerk" kan waarschijnlijk ook in Nederland. Maar cultuur ervaren is super. Neem alles goed in je op en mak een mooi reis/dagboek van bali. We denken wel dat je nog erger moet wennen als je weer terugkomt in Nederland. Heel veel pelzier, goede stage en geniet ervan. Jopie en Charles
-
27 September 2016 - 15:01
Moeders:
Hee dochter, wat een mooi verhaal weer. Leuk van tante Ria dat ze jouw verslagen uitprint zodat opa en oma ze ook kunnen lezen.
Nou dat eten met de rechterhand is wel wat moeilijk voor mij omdat ik links ben ha.
Fijn dat je je al helemaal thuis voelt daar.
Dat jullie daar rond crossen op de scooter vind ik wel een beetje eng maar jullie zijn natuurlijk wel hele goede chauffeurs.
Ben benieuwd naar je volgende verhaal.
Liefs XXX -
30 September 2016 - 23:21
R.Luyten:
Eva, wat veel belevenissen, je krijgt zo je stagejaar goed vol, moet je ook verslagen maken van alles wat je meemaakt? Hoe is je dag eigenlijk ingedeeld? Wat zijn je werktijden? Misschien wat veel vragen voor in het begin. Fijn dat je zo ook van de natuur kunt genieten. Is de temperatuur 30 graden dragelijker dan hier? Geniet van alles, het is voor je een onvergetelijke tijd.!
Heel veel groeten tante Ria -
12 Januari 2017 - 13:18
Evert:
Hey Eva,
Wat een leuke verslagen! Je maakt veel mee daar, geweldig :D
Ik ben blij dat je het naar je zin hebt, en dat je stage goed bevalt!
Zo te horen ontmoet je heel veel leuke mensen :)
Ik will graag alle Foto's zien als je terug komt :D en natuurlijk alle verhalen horen!
De dans is geweldg haha :p ik zal m oefenen!
Groetjes Evert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
